ETAPY SKRACANIA TACHI

                             Tachi przed O-suriage, Koshi-Zori z centrum przy Machi.

                        Najpierw skracano Nakago co natychmiast zmieniało krzywiznę.

Teraz przesuwano Machi dalej na ostrze. W tym momencie centrum Sori przesuwało się do środka Nagasa w Tori-Zori. Zmianę szerokości dawało Fumbari. 

Przesunięcie Machi wymagało rozgrzania i zmiękczenia tego obszaru, zmieniało charakterystykę linii Hamon na rozgrzanym odcinku, zmniejszało jej widoczność. Często Hamon urywa się wchodząc w Nakago, nie schodzi w kierunku Ha-Machi.

Cały proces dawał w efekcie Katanę.

    SURIAGE

Suriage oznacza skrócenie miecza. z reguły odnosi się to do Katany, która powstała przez skrócenie Tachi. Duże skrócenie to O-Suriage, niewielkie to Suriage. Edykt szoguna na początku epoki Edo ustalił maksymalną długość miecza. Wielu samurajów nie mogło sobie pozwolić na zakup nowego miecza, więc skracali ten, który mieli.

Skracano głownie do Wakizashi, skracano Naginaty i Nagamaki, także nakago Yari przerabiając je w rodzaj prostego, trójgraniastego Wakizaschi. Suriage była stosunkowo częstą praktyczną operacją stworzenia nowej broni stosunkowo niższym kosztem.

Suriage stosowano przy naprawie uszkodzonych głowni.

Dla zachowania prawidłowych proporcji miecza i dobrego wyważenia głowni należało zmniejszyć grubość Nakago. Zwykle robiono to z jednej strony, ale czasami trzeba było spiłować obie strony. Starano się zachować sygnaturę kowala, zwłaszcza jeżeli kowal miał dobrą markę.

jeżeli miecz miał sygnaturę spiłowywano tylko jedną stronę nawet kosztem nieco gorszego wyważenia głowni, Jeżeli skrócenie Nakago powodowało konieczność usunięcia kawałka, lub całego Mei wycinano prostokąt metalu z Mei i wstawiano go po skróceniu w Nakago.

Linia Hamon jest efektem pohartowniczym szybszego hartowania twardej krawędzi tnącej od reczy głowni.

Znalezienie długiego Tachi Koto jest wielką rzadkością. Większość została skrócona.
 

Wielu kowali znakowało Nakago umieszczając na nim wykonane pilnikiem znaki Yasurime. W połączeniu z innymi cechami głowni są one cenną wskazówką przy określaniu wieku miecza, szkoły czy kowala który go wykuł.

Obok wzory typowych Yasurime.

 NAKAGO                                                                                                                                                                                                  TYPOWE KSZTAŁTY

                                                                                                                                                                                               NAKAGO-JIRI    rodzaje końcówek Nakago

KURI-JIRI  - zaokrąglona

HAAGARI - asymetrycznie zaokrąglona

KIRI - wycięta w prostokąt

KENGYO - ukośna symetrycznie ;

IRIYAMAGATE (KATAYAMA) - ukośna asymetrycznie – większość TANG

YASURIME                                                                                                                                                                 YASURIME - rodzaje znaków mieczniczych

Nakago, inaczej Tang, jest rękojeścią głowni miecza. Na nim osadzona rękojeść Tsuka za pomocą bambusowego kołeczka Mekugi. Umożliwia to otwór Nakago Ana. Na powierzchni Nakago występuje wiele cech, po których można rozpoznać przypuszczalny czas wykucia miecza. Wymaga to jednak bardzo dużej wiedzy. Kształt Nakago zmieniał się w czasie, obok najbardziej typowe kształty Nakago.

Nakago jest częścią głowni w którą nie wolno w żaden sposób ingerować. Ostrze wymaga dbałości i pielęgnacji, Nakago okrywa naturalna patyna narastająca  z upływającym czasem, nie wolno jej w żaden sposób naruszać.