Epoka Nara 710 – 794, Wojna z plemionami Emishi

Epokę Nara rozpoczyna przeniesienie dworu cesarskiego do zbudowanego od podstaw miasta Heijo Kyo, obecne Nara. Początek epoki Nara był początkiem potęgi wielkiego arystokratycznego rodu Fujiwara założonego przez Fujiwarę no Kamatari w 645 roku. Dzięki intrygom i skutecznej polityce Fujiwarowie zdominowali cesarską administrację i ród władcy. Umiejętne kojarzenie małżeństw spowodowało że do schyłku Heian, do roku 1086, niemal wszystkich kolejnych cesarzy miały rodzić matki z rodu Fujiwara.

Do uzyskania pełnej władzy Yamato musiało podbić północno wschodnią część wyspy Honshu zamieszkałą przez niepokorne wojownicze plemiona Emishi uważane przez Japończyków za barbarzyńców, zacofany relikt hord epoki Jomon. Większość z nich stawiała zdecydowany opór próbom narzucenia obcej władzy. W 773 roku rozpoczęła się wojna o równinę Kanto. Cesarska armia interwencyjna liczyła 20 tys. pieszych wojowników. Wojska Emishi składające się z konnych oddziałów wyśmienitych łuczników stosowały taktykę uderz i uciekaj. Ciężko zbrojna piechota cesarskich wojsk była bezradna wobec szybkiego i mobilnego przeciwnika. Fakt że wojna trwała 38 lat świadczy o skuteczności taktyki Emishi i ich bitności. W 794 roku doszło do rozłamu wśród plemiennych przywódców, część z nich przeszła na stronę Yamato i pomogła złamać opór pozostałych. Lokalne potyczki wygasły w 811 roku.

Wojna z Emishi spowodowała zmianę taktyki i sposobu walki. Japończycy dostrzegli jak skuteczne są oddziały konnicy. Konny wojownik potrzebował jednak zmiany uzbrojenia. Skuteczność prostego miecza w walce konnej była słaba. Japończycy zrozumieli że muszą zmodernizować stare zbyt krótkie miecze do nowych potrzeb. Zwiastowało to nadejście czasu konnicy i długiego miecza Tachi.

Miecz Jokoto - pre 938,  początki państwa, pierwsze miecze

Już w V wieku powszechnie kuto w Japonii stalowe miecze, były to proste głownie z jedną krawędzią tnącą zwane Chokuto. W VI wieku po raz pierwszy pojawiła się typowa dla japońskich mieczy metoda hartowania stali i własny japoński styl projektowania opraw. Japoński miecz opisuje powiedzenie : Orenai, Magarani, Yoku Kireru - nie powinien się łamać, nie powinien się zginać, powinien dobrze ciąć. Chińskie głownie takich cech nie miały. Japońscy kowale musieli wypracować nowe metody kucia miecza.

Kształt ostrza nadal był pod silnym wpływem kontynentu. Taktykę walki wzorem chińskiej oparto na bezpośrednim ataku oddziałów piechoty z włóczniami i tarczami wspieranej przez łuczników.

SAMURAJE jako klasa społeczna pojawili się na przełomie VII i VIII wieku. Samuraj, od słowa Samurau - służyć panu, pierwotnie był członkiem wojskowej świty najwyższych dostojników, także członkiem gwardii cesarskiej Gosho Zamurai. W walce nie mógł odczuwać lęku przed śmiercią, nie mógł kapitulować było to niehonorowe. Musiał być wierny i bezwzględnie podporządkowany swemu panu. Udział samurajów w populacji kraju wynosił około 10%.

W 702 roku opublikowano kodeks Taiho uznający absolutną centralną władzę cesarza i oddający mu we władanie ziemie należące do poszczególnych rodów. Miało to osłabić silne klany, umocnić władzę dworu cesarskiego i zapewnić mu stały dopływ finansów.

Bogate rody feudalnej arystokracji zaczęły tworzyć oddziały zbrojne dla obrony majątków. Obok cesarskiej rosły nowe lokalne siły wojskowe. Obszary wschodniej i północnej Japonii, szczególnie na nizinie Kanto, były często widownią krwawych rebelii przeciw władzy cesarskiej i sąsiedzkich wojen o poszerzenie własnych dominiów. Zaczął się tworzyć podział arystokracji, rody skupione wokół cesarza tworzyły arystokrację dworską która z czasem coraz bardziej zaczęła wpływać na politykę władcy. Rody zamieszkujące w prowincjach rozwijały się wokół własnych majątków rozrzuconych po całym kraju. Były arystokracją niższej kategorii w większości bez prawa wstępu na cesarski dwór.

Epoka Kofun - Państwo YAMATO    250 ne. -  710 ne.

W swoich dziedzinach rządzą autonomiczne klany rodzinne Uji tworzące klasę bogatej arystokracji rodowej. Historia państwa rozpoczęła się z chwilą powstania federacji plemiennej zdominowanej przez silny klan Yamato. Część historyków uważa że cesarz Sujin, pierwszy potwierdzony cesarz Japonii, pochodził właśnie z tego klanu. W IV wieku klan Yamato stopniowo zaczął rozszerzać swoją władzę. Metodą działania Yamato było przyłączanie drogą dyplomatyczną i groźbami sąsiednich państw oraz włączanie ich przywódców do hierarchii centralnej władzy państwa Yamato. Pod koniec V wieku Yamato kontrolowało większą część wyspy Honshu i północną część Kyushu. Północ zamieszkiwały wojownicze plemiona Emishi natomiast skrawek południa zasymilowane dosyć szybko ludy Hayato i Kumasho.

Pozycja cesarza nabrała istotnego znaczenia. W ciągu V i VI wieku dwór cesarski stał się centralnym ośrodkiem władzy i stopniowo rozszerzył ją niemal na cały kraj. Około 550 roku z Korei dotarł do Japonii buddyzm. Wkrótce rozwinęła się religia Shinto wprowadzająca elementy własnej mitologii.

Historia miecza zaczyna się w III wieku ne. Według starych zapisów pierwsze żelazne miecze trafiły do Japonii z Chin w 239 roku ne. przysłane jako prezent dla mitycznej królowej Himiko. Od tego wydarzenia zaczął rozwijać się import mieczy z Chin. Były to proste  obusieczne głownie. Wkrótce Japończycy zaczną je kopiować i produkować własne miecze.

Epoka Jomon  12.000 pne. - 300 pne. 

Mieszkańcy wysp japońskich tworzyli wędrowne hordy. Zajmowano się  zbieractwem, myślistwem i rybołówstwem. Pojawiły się pierwsze stałe osiedla. Nazwa Jomon pochodzi od nazwy wzoru charakterystycznego dla ceramiki tej epoki.

Epoka Yayoi  300 pne. - 250 ne.

Migracje mieszkańców z kontynentu przynoszą uprawy ryżu i wyroby z metalu, rolnictwo staje się podstawą egzystencji. Powstają większe osady i wspólnoty plemienne. Tworzą się klasy społeczne i pierwsze federacje plemienne. Pojawiają się właściciele ziemscy którzy rozszerzają swoje domeny i umacniają władzę tworząc niezależne państwa. Rośnie podział klasowy. Z Korei i Chin przybywają do Japonii narzędzia metalowe i broń, najważniejsze innowacje tego okresu. Z czasem kontynentalni  rzemieślnicy zaczęli osiedlać się w Japonii i tutaj wykonywać swoje produkty.