Ciągła wojna to duże zapotrzebowanie na miecze. Wprowadzenie zorganizowanych pieszych formacji wymagało zmiany uzbrojenia dla sprostania konnym oddziałom samurajów. Zmiana sposobu walki ponownie wpływa na kształt głowni. Pieszy wojownik potrzebował długiego miecza przeciw szarżującemu jeźdźcowi.  Pojawiły się wielkie No Dachi 90-120 cm i O Dachi 120–178 cm. Najdłuższe miały ciąć końskie nogi i wyrąbywać przejścia w liniach włóczników wroga. Głownia O Dachi była szeroka i cienka dla zmniejszenia wagi.

Wszystkie rodzaje mieczy długich i średnich były gigantyczne w tym okresie. Pojawiło się również bardzo długie Tanto z reguły  Hira Zukuri z szeroką Mihaba i cienkim Kasane o Nagasa  około 35 cm, miało Sori w środku Nagasa, nazwano je Sunnobi Tanto. 

Do walki z konnym jeźdźcem zaczęto skutecznie używać oddziałów piechoty uzbrojonych w długie Yari i Naginaty. Spowodowało to spadek skuteczności konnicy. Równocześnie w krótkim czasie, wraz ze schyłkiem epoki Nanbukucho, wyszły z użycia długie No Dachi i O Dachi.

Geometria mieczy ery Nanbokucho sprawiała, że były najbardziej ostre w historii. Było to jednym z powodów, dla których w okresie Edo Tachi nie były niszczone lecz skracane dla dostosowania długości miecza do edyktów Szoguna. Najczęstszy Hamon w tym okresie to Suguha, Notare lub Hitatsura.

NANBOKUCHO  1334-1393

Epoka Tachi trwa, upadek szogunatu Kamakura, nowy szogunat Ashikaga

Ashikaga Takauji, głowa rodu Ashikaga, był lennikiem rodu Hojo nadal rządzącego ze stolicy w Kamakurze. W 1331 roku cesarz Go Daigo wystąpił przeciwko Hojo rozpoczynając wojnę Genko. Ashikaga został wysłany z zadaniem rozbicia sił cesarskich, jednak zamiast walczyć przeciwko cesarzowi przeszedł na jego stronę. Przekonał wiele rodów do poparcia dworu. Władza Hojo została obalona, szogunat Kamakura upadł. Cesarz uzyskał na parę lat pełnię władzy. Obawiając się nadmiernych ambicji Ashikagi odmówił mu  stanowiska szoguna. Rozczarowany Takauji w 1336 roku wystąpił przeciwko Go Daigo i zmusił go do ucieczki. Na tronie w Kyoto Ashikaga osadził lojalnego wobec siebie cesarza Komyo, którego dwór nazwano Sądem Północy. Zdetronizowany cesarz schronił się na południu kraju w Yoshino, gdzie założył własny dwór, zwany Sądem Południowym.  W 1338 roku Ashikaga Takauji sięgnął po tytuł szoguna rozpoczynając okres szogunatu Ashikaga który będzie trwał do 1573 roku .

Kraj ogarnęła fala zamieszek. Następne 54 lata to czas wojny między dwoma dworami nazwany Erą Sądów Południa i Północy. Cywilna administracja została zastąpiona przez wojskową. Władzę w prowincjach objęli gubernatorzy wojskowi Shugo ustanowieni spośród największych wojskowych właścicieli ziemskich. Ostatecznie w 1392 roku cesarz Sądu Południa Go Kameyama abdykował na rzecz marionetkowego Sądu Północy.  Formalnie pełna władza przeszła z woli cesarza w ręce Szogunatu. Do faktycznej władzy dwór cesarski powróci prawie 500 lat później w 1868 roku.