Bitwa pod Nagashino 28.06.1575.             PROLOG

Od niepamiętnych czasów w Klasztorze Zmienności Gion Shoja wisi dzwon. Jego dźwięk nawołuje do pokory i refleksji przypominając że nic nie trwa wiecznie.

Bicie dzwonów świątyni Gion Shoja przypomina o przemijaniu wszystkiego. Drzewa Sal białe w pełnym rozkwicie kwiatów obwieszczają upadek wielkich. Aroganccy długo nie przetrwają, są jak sen jednej wiosennej nocy. Odważni i śmiali w końcu zginą, są jak pył na wietrze...

[ THE TALE OF THE HEIKE Spisał Yua uczeń Buddy, Oan 3 (1370), jedenasty miesiąc, dwudziesty dziewiąty dzień ]

BITWA POD NAGASHINO była przełomowym wydarzeniem militarnym w historii Japonii, zapoczątkowała erę nowoczesnego pola bitwy i upadek wielkiego klanu Takeda. Oda Nobunaga zastosował nową strategię połączenia prostych środków obrony z użyciem dużej ilości broni palnej. Starcie było jedną z najbardziej znanych bitew epoki Sengoku Jidai, Okresu Walczących Królestw. Do czasu  Nagashino na polu walki dominowała konnica, a ciężka kawaleria klanu Takeda uważana była za niezwyciężoną.

Historyczne starcie na równinie Shitaragahara było ostatnim aktem próby podboju Mikawy jaką podjął Takeda Katsuyori w 1575 roku. Głównym celem był zamek Okazaki, stolica klanu Matsudaira. Kiedy Katsuyori zorientował się, że Tokugawa przejrzał jego strategię, zmienił kierunek i podjął nieudaną próbę zdobycia strategicznego zamku Yoshida. Kolejne niepowodzenie postawiło go w bardzo trudnej sytuacji. Zdobycie zamku Nagashino miało uratować kampanię przed porażką i ocalić twarz Katsuyoriego.

Dla Tokugawy odparcie ataku było decydujące dla przetrwania. Zażądał wsparcia od swojego głównego sojusznika Ody Nobunagi i otrzymał je. W rezultacie 28 czerwca 1575 roku doszło do bitwy, która miała określić układ sił w ogarniętym wojnami kraju.

Sytuacja jaka wytworzyła się wówczas w Japonii był wynikiem zmian politycznych i społecznych jakie towarzyszyły kształtowaniu się systemu władzy na przestrzeni wielu stuleci. W przededniu Nagashino formalnie rządził w Japonii szogunat Ashikaga. Czasy świetności i potęgi wojskowych rządów Bakufu dawno przeminęły. Najsilniejsi daimyo samodzielnie władali w swoich królestwach, których granice wyznaczały ich uzbrojone oddziały, a nie nadania cesarskiej administracji czy szogunatu. Względny spokój panował tylko w rejonie cesarskiej stolicy, na ziemiach kontrolowanych przez najsilniejszych daimyo i prowincjach zajętych przez Nobunagę.

W prowincjach, które nie były kontrolowane przez istotne siły lokalne konflikty między mniejszymi daimyo rozpalały wojny, wybuchały rebelie chłopskie, grasowały bandy rabujących roninów. Rosły armie fanatyków buddyjskiej ligi Ikko Ikki, którzy wzniecali powstania przeciw arystokracji i lokalnej władzy. Z czasem oddziały Ikko zaczęły atakować terytoria najsilniejszych daimyo. Zapanowało bezprawie, sprawiedliwość wymierzali silniejsi według własnego uznania. Jak do tego doszło ?

Żeby mieć obraz sytuacji trzeba prześledzić burzliwą historię konfliktów jakie towarzyszyły zmianom władzy od czasów końca epoki Nara, oraz przebieg wydarzeń epoki Sengoku Jidai, które poprzedziły Nagashino.

© 2015 - 2025  |  All Rights Reserved | © Krzysztof Pietrek | Wszelkie prawa zastrzeżone

dannoura1185@op.pl