Japonia samurajów, katana, Tachi, miecz. Samurai sword, Nihonto

Certyfikat NBTHK określający wartość historyczną głowni Tanto na Hozon, Wart Ochrony, oraz że wykuto go w szkole Sue Seki co wskazuje koniec epoki Muromachi, podaje długość Nagasa 9 sun 6 bu (około 29,1cm). Na dokumencie widnieje zdjęcie Nakago identyfikujące głownię, we wcześniejszych dokumentach z ubiegłego wieku umieszczano ręcznie wykonany rysunek Nakago - Oshigata. Dokument wydano w 2014 roku. Zawiera informacje o Torokuscho - numer, miejsce wydania i kto wydał.

Poniżej Torokuscho, dokument rejestracji wydany w 1972 roku przez Departament Edukacji w Tokio. Określa, że przedmiotem rejestracji jest miecz Tanto, podaje długość Nagasa 29,1 cm, krzywiznę Sori 0,3cm i ilość otworów Mekugi Ana 2. Zawiera informację, że jest niesygnowany - Mumei .

Tanto, Unokubi-Zukuri, Mumei, szkoła Sue Seki, Nagasa 291 mm

Głownię miecza opisuje szereg nazw określających jej niepowtarzalne cechy, które nie mają odpowiedników w języku polskim. Bez ich poznania, nie jest możliwe rozumienie Nihonto. Termin Nihonto oznacza prawdziwy japoński zakrzywiony miecz, wykonany tradycyjnymi metodami. Występuje tutaj pewna niekonsekwencja, w terminie tym mieszczą się proste ostrza różnych typów piki Yari, Naginat, ostrza prostych Tanto, czy długich Yari przerobionych na rodzaj prostego miecza. Jako Nihonto klasyfikuje się również współczesne miecze Gendaito i Shinsakuto wykonane tradycyjnymi metodami przez licencjonowanego kowala. Wielu miłośników starego miecza uważa, że czas Nihonto kończy śmierć ostatniego samuraja Saigo Takamoriego i koniec rebelii Satsuma w 1877 roku.

Opisując miecz analizujemy cechy głowni :

Sugata - ogólny kształt głowni, nie ma podziału na typy czy rodzaje, pierwsze spojrzenie na miecz wywołuje wrażenie estetyczne i emocjonalne, często pozwala wstępnie ulokować głownię w czasie
Tsukurikomi - styl w jakim została wykonana głownia
Kissaki - zwężający się koniec ostrza
Hamon - linia hartowania widoczna na powierzchni miecza
Boshi - kontynuacja linii Hamon w Kissaki
Hada - rysunek widoczny na powierzchni ostrza Jigane, uziarnienie, efekt skuwania
Nakago - rękojeść głowni
Hataraki - proces hartowania pozostawiał na ostrzu specyficzne ślady uważane za ozdobniki, im więcej Hataraki tym ciekawsze ostrze
Kizu - każdy wiekowy miecz ma jakieś wady, określa je słowo Kizu, mogą być nieistotne, ale mogą też dyskwalifikować miecz

W Japonii miecz jest dziedzictwem kultury objętym ochroną i ścisłymi procedurami. Za miecz uważa się zarówno krótkie Tanto jak i długie Tachi. Każde ostrze z Nagasa dłuższym od 15 cm i rękojeścią mocowaną do głowni kołkiem Mekugi musi być rejestrowane w odpowiednim urzędzie podległym Ministerstwu Edukacji. Właściciel otrzymuje dokument Torokusho opisujący podstawowe cechy ostrza. Posiadanie nie zarejestrowanego miecza jest przestępstwem. Dokument Torokusho nie potwierdza historycznej autentyczności głowni.

Istnieje kilka organizacji ochrony dziedzictwa japońskiego miecza, pielęgnujących jego tradycję. Najbardziej uznane są NBTHK, Nihon Bijutsu Token Hozon Kyokai - Towarzystwo Ochrony Sztuki Japońskiego Miecza i NTHK, Nikon Token Hozon Kai – Towarzystwo Ochrony Japońskiego Miecza. Zajmują się one badaniem mieczy, wydają certyfikaty autentyczności opisujące głownię i klasyfikujące jej historyczną wartość. Potwierdzają autentyczność sygnatur, a jeżeli głownia nie posiada sygnatury orzekają jaki kowal wykuł miecz, lub przypisują go do konkretnej szkoły. Nie każdy miecz jest przyjmowany do certyfikacji, w pierwszej fazie następuje wstępna ocena wartości historycznej głowni i zapada decyzja czy miecz prezentuje poziom uzasadniający podjęcie jego badania. Proces badania trwa około 6 miesięcy, uczestniczy w nim grupa rzeczoznawców nazywanych sędziami. Dokument z badania otrzymuje się po następnych kilku miesiącach w formie ręcznie napisanego certyfikatu tzw. Origami. Miecze, które posiadają taki certyfikat są szczególnie cenione przez kolekcjonerów, zdecydowanie podnosi on wartość głowni gwarantując jego autentyczność.

dannoura1185@op.pl