Najbardziej interesujące są Horimono Wotywne, niosą one wyraźny przekaz, odgrywały bardzo istotną rolę, można je zinterpretować pod względem pochodzenia i celu, ich rola zdobnicza była drugorzędna. Dlatego niniejszy materiał koncentruje się na religijnej roli rzeźbień na mieczu samuraja, jest zbiorem podstawowej wiedzy dla kolekcjonerów i miłośników Nihonto.

Rzeźbienia wotywne były rodzajem amuletów modlitewnych, nadawały mieczowi duchowy charakter, dzięki czemu jego właściciel zyskiwał szczególną moc do walki z wrogami przez oddanie się pod opiekę buddów.

Należy zauważyć, że miecz Koto, na którym po raz pierwszy pojawiło się Horimono, był obecny na polach krwawych bitew przez ponad 5 stuleci wojen domowych. W tym czasie upadła władza arystokracji dworskiej, zastąpił ją rząd administracji wojskowej kolejnych szogunatów. Najazdy mogolskie na chwilę zjednoczyły kraj. Zostały odparte, ale doprowadziły do poważnego osłabienia szogunatu Kamakura i powszechnej anarchii w rozbitej dzielnicowo Japonii. W rezultacie rząd bakufu Kamakura upadł, zastąpił go szogunat Ashikaga. Konflikty o władzę w rodzinie Ashikaga doprowadziły do wojny Onin i ponad stu lat wojen epoki Sengoku Jidai, które zakończyła bitwa pod Sekigaharą. Tokugawa Ieyasu doprowadził do zjednoczenia kraju w scentralizowane państwo i zapoczątkował epokę Edo, czas szogunatu Tokugawa.

Przez 5 stuleci życie walczących wojowników zależało od skuteczności miecza i sprawności jego właściciela. Religia buddyjska i wierzenia miały ogromny wpływ na politykę dworu cesarskiego i szogunatu, życie wielkich daimyo, klasy samurajów, prostych wojowników ashigaru, mieszkańców wsi i miast. Wierzono w ingerencję buddów i bóstw kami w przebieg ziemskich wydarzeń, wierzono w możliwość kontaktu z nimi, uzyskanie boskiego wsparcia jeśli prośbę o nie wzmocnią modlitwy, rytuały, święte amulety. Amulet Wotywnego Horimono spełniał ogromną rolę w duchowym przygotowaniu samuraja do walki, dodawał mu pewności siebie, wiary w boską opiekę i niezawodną skuteczność poświęconego bogom miecza.

Niniejsze opracowanie jest próbą zebrania wiedzy pozwalającej opisać i interpretować motywy rzeźbień Wotywnego Horimono. Nie można jednak zrozumieć ich istoty bez poznania ogólnej wiedzy o początkowym okresie powstawania ośrodków nauczania religii buddyjskiej w Japonii.

WPROWADZENIE

Termin HORIMONO, dosłownie „rzeźbione rzeczy”, określa wszelkie rzeźbienia wykonane na ostrzu japońskiego miecza.

Horimono były umieszczane z czterech powodów :

•  Wotywne miały wzmocnić siłę miecza przez pomoc Buddów, zapewnić jego właścicielowi pomyślność i sukces.

•  Dla zmniejszenia wagi długich mieczy i odpowiedniego wyważenie ostrza.

•  Ukrycie wad odkucia ostrza i jego uszkodzeń.

•  Dekoracja handlowo uatrakcyjniająca ostrze, nawiązująca do trendów mody stylu upiększania miecza, powszechny cel w epoce Edo.

HORIMONO WOTYWNE Rysunki symbolicznie przedstawiające obrzędowe artefakty religii buddyjskiej, oraz znaki BONJI, japońskiej wersji Sanskrytu, symbolizujące ważne bóstwa. Rzeźbienia te były rodzajem amuletu mającego przynieść pomyślność, oraz zapewnić mieczowi i jego właścicielowi pomoc buddów. Miały chronić samuraja, a jednocześnie wzmocnić jego miecz. Były bardziej powszechne na krótszych ostrzach Tanto i Wakizashi. W odróżnieniu od innych rodzajów Horimono motyw wotywnego może być umieszczany tylko na jednej stronie miecza, ten sam motyw nie powinien być powtórzony na drugiej.    https://f.cl.ly/items/0c2P172g1a3D0Q2s241H/Ken-Horimono.pdf 

HORIMONO DLA ZMNIEJSZENIA WAGI LUB WYWAŻENIA OSTRZA  Jest częściej spotykane na długich Katanach i średnich Wakizashi niż na Tanto. Umieszczano je w SHINOGI-JI w formie pojedynczych lub podwójnych długich rowków BO-HI na całej długości ostrza, lub na jego części, po jednej albo po obu stronach. Istnieje wiele odmian Bo-Hi Horimono.

HORIMONO DLA UKRYCIA WAD Miało maskować defekt odkucia ostrza, który ujawniał się dopiero podczas polerowania, na przykład mikro pęcherzyki powietrza. Rzeźbiąc motyw usuwano wadliwe części, zazwyczaj zwiększało to jakość i atrakcyjność miecza. W epoce Nanbokucho, czasach walk o władzę w szogunacie i zbrojnych konfliktów między klanami samurajów, kowale zaczęli robić ostrza, które można było naprawić w przypadku złamania jego końcowej części Kissaki. Pojawiło się długie Kissaki, a rowki Bo-Hi kończono w sporej odległości od Yokote. Dzięki temu można było skracając miecz odtworzyć wyszczerbione Kissaki.

DEKORACYJNE HORIMONO Stały się powszechne w epoce Edo, kiedy to czas pokoju zmniejszył popyt na miecze. Okres prosperity spowodował wzrost zamożności kupców i rzemieślników stojących znacznie niżej w hierarchii społecznej od często biedniejszych od nich Samurajów. Ponieważ zabroniono im posiadania długich mieczy nosili Wakizashi. Chcąc pokazać swój status zamożni mieszczanie zamawiali miecze w bogatych oprawach z efektownymi wzorami Hamon i wyszukanymi rzeźbieniami Horimono. Ówczesne Horimono często przedstawiały smoka, zachowywały tradycyjną buddyjską ikonografię. Chcąc zapewnić sobie sprzedaż w nowo powstałym segmencie odbiorców, przy spadającym popycie wśród samurajów, kowale doskonalili techniki upiększania ostrza. Dawny bojowy miecz Koto zastąpiła biżuteria mieczy Shinto.

HORIMONO - RZEŹBIENIA NA JAPOŃSKIM MIECZU

© 2015 - 2025  |  All Rights Reserved | © Krzysztof Pietrek | Wszelkie prawa zastrzeżone

dannoura1185@op.pl